Untitled

Göreli Konumlar, Fark Üretiyor!

Göreli Konumlar,

Fark Üretiyor!



Pazartesi, 27 Nisan, 2009

Küratörlüğünü Anna Heidenhain, Kristina Kramer ve Önder Özengi’nin paylaştığı ‘Göreli Konumlar ve Kanaatler’ isimli sergi için İstiklal Caddesi’ndeki Suriye Pasajının 4. katındaki eski bir kayıt stüdyosu kullanılıyor. 16 - 30 Nisan arasında gezilebilecek sergi, farklı alan ve disipinlerden gelen katılımcıları ile birlikte 15 gün boyunca işleyen bir mekan ve geçici bir sanat kurumu yaratmaya odaklandı.

Kimlik, konum ve farklılık üretiminin belirli kaynaklar ve alışıldık yollarla gerçekleştirilmesine karşıt olarak sergi, katılımcıları ve onların pratikleri ile bağımsız ilişkisel metotları üretiyor ve görünür kılıyor. Kolektif mekân ve bilgi üretimi, ağ biçimli ilişkiler, bellek, arşivleme, bağlam üretimi, toplumsal tahayyül ve çatışma gibi konular üzerinden konum ve fark üretiminin yolları araştırılıyor. Katılımcılar, ürettikleri projeleri aracılığıyla sanat üretimini ve ilişkili olduğu bağlamlar aracılığıyla yerleştiği konumunu, izleme, üretme ve katılım ilişkilerini mekânı kullanma biçimleri üzerinden sorgulamaya açıyorlar. Caner Aslan, İnci Furni, HaZaVuZu, Kanalkayıt, Borga Kantürk, Tayfun Serttaş, Vahit Tuna ve Pelin Tan’dan oluşan kadrosu ile günümüz sanatının farklı dinamiklerini bir araya getiren sergi, Nisan ayının en çok konuşulan sanat etkinliği olmaya aday. Sergiye ‘Hayaletler / The Ghosts’ isimli enstalasyonu ile katılan Tayfun Serttas ile fark üretiminin kimlik üzerinden geçirgenliğini ve bu geçirgenliğin sanat üzerindeki etkisini konuştuk.

Hayaletler adlı enstalasyonda bir araya getirdiğin her iki çalışmanında farklı tarihileri ve medyumları var?

Enstalayonda yer alan ‘öteki ötkei ve sonrası’ adlı performans videosu 2005’te yaptığım bir çalışma. 4 farklı mahallede belirlediğim 20’ye yakın mekruh binaya ait görüntü seçkisine performansım eşlik ediyor. Binaların hepsi detaylarında Ermenice ya da Rumca armalar - yazılar bulunması üzerinden belirlediğim mekruh sivil yapılar. Hepsi senelerce boş kalmış, bazılarının içerisinde mobilyalar dahi duruyor. Performansı gerçekleştirdiğim asıl mekan Ermeni Patrikhanesi, Meryem Ana Kilisesinin arka bahçe komşusu olan Papaz Evleri. O videoyu yapmamın üzerinden yalnızca 4 sene geçti ve şu an orada izlenen yapıların neredeyse tümü restorasyon geçirmiş durumda. O nedenele ki bugün o çalışma daha çok belgeleyici bir işlev kazanıyor. İlginç olan bunun kendiliğinden oluyor olması. Kentin sürekli dönüşen ve el değiştiren yüzü, kısa zaman önce yarattıkları heykelsi izlenimler ile beni kendilerine çeken tüm o yapılara türlü fonksiyon kazandırdı. Benim bile kestiremediğim bu hızlı dönüşüm tam da ‘kimlik’ üzerinden tartışmakta olduğumuz meselenin döngüsüne göndermede bulunuyor. Kimlik heykel değil! Videonun bugün kazandığı anlam ile bunu öncelikle kendime itiraf etmiş oluyorum.

Fotoğraf ise bambaşka bir dönemi yansıtıyor?

Fotoğrafın hikayesi çok farklı ve aslında o çok daha heykelsi. Adı, Kalfayan’da Tenefüs. Bu isim dışında bir bilgide yok. Tahminen 1960’larda çekilmiş. 2007 senesinde, Yüksek Lisans Tezim için çalışırken Agos arşivinde karşılaştığım ve tanıklık ettiğim ilk andan itibaren çok heyecanlandığım bir kare. Aslına bakarsanız sıradan bir okul fotoğrafı hatta fotografik olarak pekte iyi sayılmaz. Ancak o fotoğrafta sürüp giden tekinsizlik bende başka bir dinamiği tetikliyor. Fotoğraflanan öğrencilerin hepsi kız, hepsi kurdelalı ve makinemsi – bedenlerinden bir hayli büyük park oyuncakları üzerinde konumlanmışlar. Onlara gözetmenlik yapan bayan öğretmende dahil, herkes bir görevi yerine getiriyormuşcasına kendinden emin. Arkası dönük ikisi haric herkes objektifi, aslında fotoğrafı çekeni izliyor ve bu alaycı tavır bir tür algı bozumuna yol açıyor. Bu kare kimlik olgusunun geçirgenliği adına çok şey betimliyor benim için. Fotoğrafı 100 X 65 cm boyutlarında, reklam panolarından tanıdığımız bir lightbox yöntemi ile yeniden üretime soktum. Kendi aydınlatmasına sahip transparan bir materyal ile bütünleşerek enstalasyonun sloganını oluşturdu aslında. Fotoğraflar gerçekte dilsizdir. Altlarına yazılan yazının ağzından konuşurlar. Bu nedenle fotoğrafa dair hiçbir bilgi vermeksizin onu anonim olarak mekana bıraktım. Oradaki tanımlanmamış imge izleyici için bir sorgulama alanına dönüşüyor.

Peki ya Hayaletler?

Hayalet ilk etapta oldukça klişe bir kavram hissi veriyor. Üzerine çok fazla oynanmış, çok fazla karikaturize edilmiş hatta çok pop! Ancak bu kavrama biraz mesafelendiğinde zihninde mitler, hurafeler, metafizik, gerçeküstülük ya da fantastik gerilim filmleri arasında bir külliyatlar dizisi belirmeye başlar. Burada seçki yine izleyiciye kalmış. Derrida’nın hayaletlerinden, Gul Yabani romanlarına uzanan bir seçki bu. Bir tarafı çok muallak. Diğer taraftan hayaletler üzerine konuşmayı hem sevmeyiz hem de onları görmemeyi – es geçmeyi dileriz. Bu kanı, zihnimde yeterli bir reflekse yol açıyor zaten. Kimlik dediğin şeyin hayaletlere dönüştürüldüğü bir varyasyon, bugünün hali hazırda metaforunu belirliyor. Kimlik olgusu bugün en çok gerçirgenlikler üzerinden, hayaletimsi bir mesafelenme perspektifinde kurgulanıyor.


http://www.kaosgl.com/content/goreli-konumlar-fark-uretiyor

Հայոց Ցեղասպանություն / Մեծ Եղեռն

Hayaletler / The Ghosts

photo by Nathalie Barki



HAYALETLER
Tayfun Serttaş’ın 2005 senesinde yaptığı performans videosu ‘öteki öteki ve sonrası’ ve 2007 yılında arşivine eklemlenen ‘Kalfayan’da Tenefüs’ isimli fotoğrafın birlikteliği üzerine kurgulanan enstalasyonu ‘Hayaletler’, mekanın hafıza üzerinde yarattığı fantastik etkiye odaklanıyor. Mekan içerisinde iki ayrı noktaya bölünen çalışma, özel ve kamusal alan deneyimleri arasındaki belirsizlik ve geçirgenliği sorguluyor. 2005 yılında hepsi mekruh haldeki 20’ye yakın binada gerçekleştirilen videoda görülen yapıların tümü restore edilmiş durumda. Fotografik mekan ise içkin anlamda bir restorasyona izin vermiyor.

THE GHOSTS
The Ghosts, an installation based on the togetherness of a photograph added to his archive in 2007 ''Recess at the Kalfayan'' with a performance video titled ''the other the other and beyond'' that he made in 2005, focuses on the fantastic impact that space creates on memory. Performance is divided into two seperate points of the space and it questions the ambiguity between experiences of private and public spheres. The 20 buildings seen in the video were all deserted back in 2005 when the video was made, but now they are all restored. However, photographical space does not let a restoration immanently.

GÖRELİ KONUMLAR VE KANAATLER / RELATIVE POSITION AND CONCLUSIONS

GÖRELİ KONUMLAR VE KANAATLER

BASIN BÜLTENİ

16 - 30 Nisan arasında Göreli Konumlar ve Kanaatler adlı sergi, İstiklal Caddesi’ndeki Suriye Pasajının 4. katındaki eski bir kayıt stüdyosunda gerçekleşiyor. Sergi, farklı alan ve disipinlerden gelen katılımcıları ile birlikte 15 gün süren işleyen bir mekan ve geçici bir sanat kurumu yaratmaya odaklandı.

Kimlik, konum ve farklılık üretiminin belirli kaynaklar ve alışıldık yollarla gerçekleştirilmesine karşıt olarak sergi, katılımcıları ve onların pratikleri dolayısıyla bağımsız ilişkisel metotları üretiyor ve görünür kılıyor. Ortak mekân ve bilgi üretimi, ağ biçimli ilişkiler, bellek, arşiv gibi meseleler ve bunların ürettiği konumlar bu serginin odağında duruyor.
Katılımcılar, ürettikleri projeleri aracılığıyla sanat üretimini ve ilişkili olduğu bağlamlar aracılığıyla yerleştiği konumunu, izleme, üretme ve katılım ilişkilerini mekânı kullanma biçimleri üzerinden sorgulamaya açıyorlar.

Katılımcılar
Caner Aslan
İnci Furni
HaZaVuZu
Kanalkayıt
Borga Kantürk
Tayfun Serttaş
Vahit Tuna
Pelin Tan

Misafir Küratör
Önder Özengi

Sergi Yapımcısı
Manzara Perpectives
(Anna Heidenhain – Kristina Kramer)

Sergi 16–30 Nisan 2009 tarihleri arasında Suriye Pasajı’nın 4. katında Pazar hariç hergün saat 12:00 ve 18:00 saatleri arası görülebilir.

Adres: Suriye Pasajı
İstiklal Caddesi, No.348, Kat:4
Tünel - Beyoğlu

*Sergi kapsamında 18 ve 25 Nisan günleri sunumlar ve konuşmalar gerçekleşecektir. Ayrıntılı program ektedir.

////////////////


RELATIVE POSITION AND CONCLUSIONS

PRESS RELEASE

Between 16 - 30 April, the exhibition called Relative Positions and Conclusions will take place in the street of İstiklal Caddesi, on the fourth floor of the Suriye passage's old recording studio. Exhibition focus on a working place and temporary institution, that collaboration with participants come from different fields and disciplines during 15 days.

In contrast to the conventional production of identity, position and difference via a set of determined sources, participants of the exhibition produce and render visible independent and relational methods. Issues such as a shared space and information production, memory, archive and networking and the positions they produce are at the focal point of this exhibition.
The participatory projects produced by the participants interrogate the production of art and its production via the context it is related to. Relationships of viewing, production and participation are questioned through their methods of using the space.

Participants
Caner Aslan
İnci Furni
HaZaVuZu
Kanalkayıt
Borga Kantürk
Tayfun Serttaş
Vahit Tuna
Pelin Tan

Guest Curator
Önder Özengi

Exhibition Producer
Manzara Perpectives
(Anna Heidenhain – Kristina Kramer)

Exhibition can be visited from April 16 to April 30 between 12.00 pm to 6.00 pm on the fourth floor of the Suriye passage

Address: Suriye Pasajı
İstiklal Caddesi, No.348, Kat:4
Tünel - Beyoğlu